Wspomnienie o Eugeniuszu Bodo

 

W Polsce, miała miejsce emisja telewizyjnego serialu, zatytułowanego Bodo. Przypominała ona życie wielkiego polskiego aktora przedwojennego kina i teatru. Tak wiele jest nieścisłości odnośnie jego życia i śmierci, że postać pana Eugeniusza coraz bardziej jest interesująca, Klub Literacki Pejzaż z Małopolski, szeregiem wierszy i opowiadań uczciło postać Eugeniusza Bodo. Na wspomniane spotkanie, Pejzaż, zaprosił także redakcję Polish News.

 Fotoografia Eugeniusza Bodo- źródło:www.listal.com

Kim był przedwojenny amant Bodo
Eugeniusz Bodo, a właściwie Bohdan Eugène Junod, urodził się w dniu 28 grudnia 1899 roku w Genewie. Zmarł on natomiast dnia 7 października 1943 roku, w Kotłasie w obwodzie archangielskim, jako polski zesłaniec na nieludzkiej ziemi syberyjskiej tajgi. Zasłynął on jako niezrównany polski aktor filmowy, rewiowy i teatralny, reżyser, scenarzysta, a także tancerz, piosenkarz i producent. Jego ojcem, był szwajcarski inżynier Teodor Junod, a matką Polka Jadwiga Anna Dylewska.

Szwajcarskie obywatelstwo

Eugeniusz Bodo przez całe życie zachował szwajcarskie obywatelstwo, co jednak nie było powszechnie wiadome przez ogół jego kolegów i znajomych. O jego młodości wiadomo niewiele. Wiemy jedynie, że od 1917 roku zaczął występować jako pieśniarz i tancerz na scenach rewiowych, początkowo w Poznaniu, a od 1919 roku także i w Warszawie. Występował tam m.in. w kabaretach: „Qui pro Qvo „, „Morskie Oko”, „Cyganeria” oraz „ Cyrulik warszawski”. W 1925 roku, Bodo zadebiutował w filmie zatytułowanym „Rywale” i od tego momentu rozpoczęła się jego ogromna popularność. Ogółem zagrał on w ponad 30 filmach. Grał zarówno role amantów, tragików, a także kreował on role komediowe. Śpiewane przez niego w filmach piosenki stawały się w Polsce prawdziwymi szlagierami.

…Umówiłem się z nią na dziewiątą
jak mi do niej tęskno już
zaraz wezmę od szefa akonto
kupię jej bukiecik róż
potem kino, kawiarnia i spacer
w księżycową, jasną noc
i będziemy szczęśliwi weseli
aż przyjdzie północ i nas rozdzieli
i umówię się znów na dziewiątą, na dziewiątą
tak jak dziś…


W gronie wielbicielek
Uważany był on za osobę dowcipną, szarmancką i uwodzicielską, co przysparzało mu wielu wielbicielek. Zakochał się w ekscentrycznej Tahitance Reri, lecz niestety związek ten, nie należał do udanych. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, zaczął on pisać scenariusze i reżyserować filmy, w których grał role pierwszoplanowe. Był producentem i jednym ze współwłaścicieli wytwórni filmowej B.W.B. (skrót od nazwisk właścicieli Bodo, Waszyński i Brodzisz), która zrealizowała między innymi takie filmy jak „Bezimienni bohaterowie” i „Głos pustyni”.

Bodo, przebrany w strój Mae West z wdziękiem wykonał utwór pt. „Sexappeal”.
Źródło: www.omnisblog.pl

Kontrakt
W 1939 roku, Bodo podpisał bardzo korzystny kontrakt z amerykańską wytwórnią filmową, lecz do dnia dzisiejszego nie wiadomo dlaczego tuż po wybuchu wojny przeniósł się on do Lwowa. Tam, znając biegle język rosyjski, został konferansjerem i występował w teatrze Tea – Jazz Henryka Warsa. Według relacji świadków, Eugeniusz Bodo po agresji Niemiec na ZSRR, został aresztowany przez przypadkowy patrol NKWD, w dniu 25 czerwca 1942 roku na ulicach Lwowa. Pojawiają się ślady, że przebywał on tuż po zatrzymaniu w więzieniu w Ufie i w Moskwie. W czasie pobytu w Moskwie, o jego uwolnienie starali się w imieniu ambasady polskiej Stanisław Kot i Tadeusz Romer, jednak władze radzieckie nie wyraziły na to zgody ze względu na szwajcarskie obywatelstwo Bodo.

Na zsyłce

Z Moskwy odtransportowano go do syberyjskiego łagru, w którym zmarł z wycieńczenia i głodu. Według radzieckich dokumentów miało to miejsce dnia 7 października 1943 roku. Ten fakt całkowicie obalił wersję głoszoną w czasach peerelowskiech, kiedy to twierdzono, że Bodo został rozstrzelany przez Niemców po ich wkroczeniu do Lwowa. Tak zginął wielki polski aktor, dla którego klasy enkawudowski reżim, nie znał litości, podobnie jak w 1940 roku w lesie katyńskim.

EWA MICHAŁOWSKA – WALKIEWICZ