Większość państw, które to świeto zaadoptowały organizuje je właśnie w maju. Jest więc miesiąc maj, oprócz tylu innych ważnych dat i rocznic, które w sobie nosi, także miesiacem matki.
To jeszcze jeden powód, by nazywać go najpiękniejszym miesiącem w roku.
Obraz autorstwa Mary Cassatt
Tradycja obchodzenia Dnia Matki wywodzi się jeszcze ze starożytnej Grecji.
Wraz z rozkwitem wiosny nasi antyczni przodkowie przystępowali do celebrowania świeta Matki Natury. Podczas specjalnych festynów, których punktem kulminacyjnym było palenie ofiar przyniesionych przez zgromadzenie, skladano hold bogini Rei, żonie Kronosa, matce wszechświata oraz wszystkich bóstw. W starożytnym Rzymie wytworzył się zwyczaj obchódow świeta bogini Cybele, także uważanej za matkę bogów. Świeto to nazywano Hilaria i trwało ono trzy dni: od 15 do 18 maja.
Współczesny Dzień Matki nosi w sobie wiele pozostałości po rzymskich Hilariach.
Tak jak w przypadku wielu innych pogańskich świąt, Hilaria zostały „zaadoptowane” przez patriarchów wczesnego kościola katolickiego i przemienione na świeto Matki Boga.
Z czasem wykształcił się obyczaj by w tym dniu powrócić do swojej rodzinnej parafii, tej w której było się ochrzczonym, i w ten sposób oddać cześć nie tylko Matce Boga ale i własnej matce.
Innym spojrzeniem na historię Dnia Matki jest historia tzw. „matczynej niedzieli” obchodzonej od około XVI wieku w Anglii i Szkocji. W każdą czwartą niedzielę Wielkiego Postu młode służące i młodzi parobkowie puszczani byli do swoich domów, by spędzić ten dzień ze swoimi matkami. Tradycją było przynoszenie matkom drobnych upominków,
( w które często zaopatrywali swoją młodocianą służbę pracodawcy) lub specjalnego „matczynego ciasta”, jeżeli w odwiedziny do domu szła dziewczyna.
Obraz matki-Fryderyk Pautsch
W Stanach Zjednoczonych historia Dnia Matki to oczywiście historia niezbyt szczęśliwej, za to uwielbiającej swoją matkę do granic panny Anny Jarvis z Południowej Wirginii.
Dwa lata po śmierci matki, w roku 1907 Anna Jarvis i koło jej przyjaciół rozpoczęł kampanię na rzecz ustanowienia oficjalnego Dnia Matki. Panna Jarvis, która sama nigdy nie wyszła za mąż i która do końca swego życia opiekowała się swoją niewidomą siostrą uważała, że właśnie w ten sposób złoży najlepszy hołd tej, do której po śmierci tęskniła jeszcze bardziej niż za zycia. Dowodziła również, że matki są nazbyt niedoceniane, a dzieci często zbyt późno zdają sobie sprawę z ważności matek w swoim życiu. Ustanowienie Dnia Matki miało na celu zacieśnić więź między rodzicami i ich potomstwem oraz zwrócić uwagę na wysiłek, jaki matki wkładają w pielegnacje swoich rodzin. Pierwszy Dzien Matki, do ktorego doprowadziła Anna Jarvis uhonorowany był specjalną msza, na której modlono się za wszystkie matki na świecie. Zaledwie 4 lata później Dzien Matki był już ogólnie znanym i przyjętym świętem.
Ponieważ w Polsce Dzien Matki nie zawsze wypada w weekend, nie zawsze jest to dzien wolny. W ruch idą więc kartki, telefony i oczywiście sympatyczne laurki, ulubione szczegolnie przez najmłodszych oraz przesyłanie kwiatów do swych ukochanych mateczek.
Mother’s Day History
Mother’s Day is celebrated in more than 40 countries around the world. In the US it is observed on the second Sunday in May, in respect with the Congress Act of 1914. In Poland it comes on a fixed date, May 26th. Most other countries, which have adopted the holiday, also prefer to celebrate it in May. Thus, the month of May, though the bearer of so many other holidays, is also the month of a mother giving us one more reason to call it the most beautiful month of the year.
The tradition to celebrate Mother’s Day goes back to the ancient Greece. Amidst the fresh blooms of spring our ancient ancestors paid homage to the most notorious mother of mothers, Mother Nature. They organized festivities during which special offerings were being made to the honor of goddess Rhea, the mythological wife of god Cronus and mother of all gods. Romans also celebrated a similar holiday. In May they observed Hilaria during which all attention turned to goddess Cybele, a Roman equivalent of Rhea. Hilaria was a serious holiday and it lasted for three days from May 15th to May 18th.
Our modern Mother’s Day borrows richly from the Greek and Roman celebrations though not in a direct way. As was the case with a lot of other pagan holidays, it had been adopted by our Christian forefathers and named a „Day of the Mother of God, Mary”. With time, there came a tradition, that in May everybody should make a pilgrimage back to his or her home parish to bow not only before the Mother of God but before his or her own mother as well.
A different view upon the history of Mother’s Day comes from the tradition of so called „Mothering Sunday” celebrated in England and Scotland from the XVI th century onward. On „Mothering Sunday”, which was observed on the fourth Sunday of Lent, employers sent their young servants and apprentices home so that the youngsters could spend that day with their mothers. Traditionally children brought their mothers small gifts (often provided by the employers) or a „mother’s cake”, if the child was a girl.
In the United States the history of „Mother’s Day” begins with miss Anne Jarvis from South Virginia, a lady who might not have been very happy in her life but was certainly very attached to her mother. In 1907, two years after the death of the old Mrs. Jarvis, Anne and a circle of her friends began campaigning to establish an official Mother’s Day holiday. Anne Jarvis, who never married herself and whose life mission became to take care of her blind sister thought that the best way to pay tribute to her deceased parent. She also reasoned that mothers are generally underappreciated while children realize it all but too late how important mothers are to their lives. To declare a national Mother’s Day would make people more aware of the effort mothers put into caring for their families. The first Mother’s Day which resulted from Anne Jarvis’ endeavors was marked by special masses held in Grafton in West Virginia and in Philadelphia in Pennsylvania. Four years later Mother’s Day was a known and well celebrated holiday across the country.
Since Mother’s Day in Poland does not always fall on the weekend it is not always a holiday. Therefore people resort to cards, phones and of course very sweet „laurki”, popular especially among young children.
Art work by Marry Cassatt
” (…) Macierzyństwo w polityce i ekonomii pracy winno być traktowanie
jako wielki cel i wielkie zadanie samo dla siebie.
Łączy się bowiem z nim inna, wielka praca, w której nikt matki rodzącej,
karmiącej, wychowującej nie zastąpi. (…)”
Jan Paweł II
Jasna Góra , 1979r
U Stóp Matki
Kristine Willow
U stóp Matki
Jest Niebo
Usłane fiołkami miękkimi.
W sercu Matki
Jest zakątek spokojny
Zawsze z marzeniami
Dla nas przeznaczonymi.
Marzenia te
Tylko u Matki stóp
Ogrzać serca nasze mogą.
Tylko w Jej objęciach
Mamy pewność,
Że rozterki smutne
Ku nadziei nas zawiodą.
Jeśli los sobie
z nas zadrwi,
Nic to przecie,
nic nie znaczy,
Jeśli mamy Matke swoją,
która nas pocieszy.
List z Polski
Zofia Bukowska
Matko –
jesteś daleko
w Ameryce
a ja widzę cię tutaj codziennie.
Patrzysz oczami okien
na łące słychać cię
w wiatrów szumie
kroki twoje wystukują
na progu.
Powracaj –
bedą cię witac
stare ulice Krakowa
pod Sukiennicami kwiaciarki
z bukietami czekają
na Ciebie – – –
Jak przed laty
u stóp Mickiewicza
pamiąkowe zdjęcie
fotograf nam zrobi
Grodzką na Wawel
pójdziemy radosne
pochylimy czoła
przed Maryi obrazem
Bogu będziemy dziękować
że znów jesteśmy
razem …
Do Matki Polki
Adam Mickiewicz
WIERSZ PISANY W ROKU 1830
O matko Polko! gdy u syna twego
W źrenicach błyszczy genijuszu świetność,
Jeśli mu patrzy z czoła dziecinnego
Dawnych Polaków duma i szlachetność;
Jeśli rzuciwszy rówienników grono
Do starca bieży, co mu dumy pieje,
Jeżeli słucha z głową pochyloną,
Kiedy mu przodków powiadają dzieje:
O matko Polko! źle się twój syn bawi!
Klęknij przed Matki Boleśnej obrazem
I na miecz patrzaj, co Jej serce krwawi:
Takim wróg piersi twe przeszyje razem!
Bo choć w pokoju zakwitnie świat cały,
Choć się sprzymierzą rządy, ludy, zdania,
Syn twój wyzwany do boju bez chwały
I do męczeństwa… bez zmartwychpowstania.
Każże mu wcześnie w jaskinią samotną
Iść na dumanie… zalegać rohoże,
Oddychać parą zgniłą i wilgotną
I z jadowitym gadem dzielić łoże.
Tam się nauczy pod ziemię kryć z gniewem
I być jak otchłań w myśli niedościgły;
Mową truć z cicha, jak zgniłym wyziewem,
Postać mieć skromną jako wąż wystygły.
Nasz Odkupiciel, dzieckiem w Nazarecie,
Piastował krzyżyk, na którym świat zbawił.
O Matko Polko! ja bym twoje dziecię
Przyszłymi jego zabawkami bawił.
Wcześnie mu ręce okręcaj łańcuchem,
Do taczkowego każ zaprzęgać woza,
By przed katowskim nie zbladnął obuchem
Ani się spłonił na widok powroza;
Bo on nie pójdzie, jak dawni rycerze,
Utkwić zwycięski krzyż w Jeruzalemie,
Albo jak świata nowego żołnierze
Na wolność orać… krwią polewać ziemię.
Wyzwanie przyszle mu szpieg nieznajomy,
Walkę z nim stoczy sąd krzywoprzysiężny,
A placem boju będzie dół kryjomy,
A wyrok o nim wyda wróg potężny.
Zwyciężonemu za pomnik grobowy
Zostaną sucha drewna szubienicy,
Za całą sławę krótki płacz kobiécy
I długie nocne rodaków rozmowy.